Darwin – Alice Springs

We starten onze Nissan Pulsar. Geen frigo, stoelen, tafel, bestek of ander gerief meer dat rammelt en dus zetten wij smoothly koers naar het zuiden, 1500 km niets behalve Outback Paddy… wij content, it’s all in your mind.

De Aboriginals die we in elk servicestation tegenkomen zijn echt out-of-the-bush: een auto uit Afrika, vrouwen waarvan je denkt dat het mannen zijn, enorm dik, borsten tot op hun knieën, haren ontploft, gegroefd gezicht en een volle snor. Slof, slof met een 6-pack bier terug naar de auto. Hun cultuur is al 30.000 jaar aanwezig en op amper 50 jaar heeft de westerse invloed veel kapotgemaakt…onwaarschijnlijke geschiedenisles.

Alice Springs verrast ons, prachtig gelegen tussen de bergen, toffe bungalow voor eindelijk eens een 4-tal dagen.

Bezoek aan de Flying Doctors die nog steeds fantastisch werk leveren. Landen op een strip zand of zelfs midden op de highway.

Next visit: School of the Air. De kinderen in de outback (in cattlestations, roadhouses, etc die op meer dan 50km van een school wonen) krijgen – allen loggen in via hun PC – live les van de juffen en meesters die in de studio in Alice Springs de lessen geven. 3 verschillende hoek-camera’s, digitale achtergronden, en een hoop knopjes, en de les wordt gegeven. Zelfs turnles wordt als een soort Jane Fonda-fitnessclip gegeven voor het raam waar wij toeristen kunnen meevolgen. 3 x per jaar komen de kinderen naar Alice om elkaar in levende lijve te zien en te horen (groepsgevoel creëren). De staat voorziet alle kinderen (en dat zijn er toch een 120-tal voor een gebied van meer dan 50-tal keer België) van een PC, printer etc.

Op naar onze Servas-ouders Pam &Terry. We proeven 3 dagen van de echte Australische gastvrijheid, slapen in de kamers van de voormalige dochters, kijken Australian Rugby, gaan sunsetten met kaas en wijn, spoelen de grote gifgroene kikkers levend door ons toilet (zoals opgedragen) en aanvaarden een Eski als geschenk voor on the road.

De Australiër en zijn Eski. We zagen er eens binnenkomen in een restaurant met een mega-Eski gevuld met drank, zetten die naast hun grote tafel neer terwijl het restaurantpersoneel kwam aangehold met het nodige ijs alsof het orgaantransplantatie betrof. Bring your own (BYO) en de Eski, een goed huwelijk.

Gezien de zoutwatercrocs (de salties), de haaien en de stingers hebben ze in Darwin een dijk gebouwd om die tegen te houden en waar dus wel gezwommen kan worden. Later bleek ook dat er zelfs in Broome soms crocs in de zee zwemmen. Goed dat we dat niet geweten hebben.

Na de massale jacht op crocs tot de jaren 70 hebben ze de populatie terug laten aangroeien en nu zien ze het als een natuurlijk evenwicht. Enig probleem, ze migreren jaar na jaar meer zuidelijk waardoor ze ook in rivieren ver van de zee voorkomen en dit dus wel wat minder overzichtelijk wordt (vooral een groot probleem als je een saltie tegenkomt).