Chiang Mai & Chiang Rai

Wats en nog meer wats, tuktuks en nog meer tuktuks, zon en miezerregen. Hoog tijd om ons programma op te leuken.

We geven ons volledig in een cooking class, de kinderen hanteren de vijzel en de wok, no problem die mix van Engels spreken en Aziatisch koken. Het valt ons dan pas op hoe uitgelaten de kids reageren op de leuke internationale bende en het sociale contact. Zij lezen de onderlinge verhoudingen en genieten van de interactie, wie is leuk, wie was grappig, wie was stil…

Vanaf dan komt het goed. Eerst nog een slechte groep, 8 niet-engelssprekende Chinezen die met ons 49 ziplines afvliegen in de junglebergen van Chiang Mai. Aangezien zij overal mee lachen viel het hen niet op hoezeer wij met hen hebben gelachen…hoogtepunt voor ons de abseil van 50m door een gat naar beneden…het Chinees voor sterven ter plekke….lachen als je zelf al beneden staat.

Via Chiang Rai belanden we aan de border met Laos, een smooth bordercrossing, welkom in een land dat ons doet denken aan Flores, en waar ze best wat leraars Engels naartoe sturen.

Bangkok

Heel heet, heel vochtig, heel grijs, heel veel te veel mensen. Ons nieuw doel moet zich nog vormen en we lopen wat gepikeerd rond. Voor de kinderen wel een belevenis, sunset vanop de 84ste verdieping van de hoogste wolkenkrabber, voor hen de eerste keer.

De Royal Palace is overspoeld door Aziatische toeristen, we hebben het gehad. Dan maar heerlijke cocktails gaan drinken aan de riverside, de prachtige Wat Arun niet verlicht en in de stellingen, wat is dat hier seg.

We amuseren ons verder wel nog met vooral racen op de grote en kleine rivieren en verdwalen op de marktjes. En op de nachttrein naar Chiang Mai…5-star ervaring en volledig een topattractie voor de kinderen: kaarten, veel te veel chips eten en uiteindelijk elk nog uren lezen achter hun gordijntje mét eigen nachtlampje.